دلم براي كسي تنگ است...
دلم براي كسي تنگ است كه دل تنگ است…
دلم براي كسي تنگ است كه طلوع عشق را به قلب من هديه مي دهد …
دلم براي كسي تنگ است كه با زيبايي كلا مش مرا در عشقش غرق مي كند…
دلم براي كسي تنگ است كه تنم آغوشش را مي طلبد …
دلم براي كسي تنگ است كه دستانم دستان پر مهرش را مي طلبد…
دلم براي كسي تنگ است كه سرم شانه هايش را آرزو دارد…
دلم براي كسي تنگ است كه گوشهايم شنيدن صدايش را حسرت مي كشد …
دلم براي كسي تنگ است كه چشمانم ، چشمانش را مي طلبد …
دلم براي كسي تنگ است كه مشامم به دنبال عطر تن اوست…
دلم براي كسي تنگ است كه اشكهايم را ديده…
دلم براي كسي تنگ است كه تنهايي را چشيده…
دلم براي كسي تنگ است كه تنهاييش تنهايي من است…
دلم براي كسي تنگ است كه مرهم زخمهاي كهنه است…
دلم براي كسي تنگ است كه محرم اسرار است…
دلم براي كسي تنگ است كه راهنماي زندگيست…
دلم براي كسي تنگ است كه قلب من براي داشتنش عمرها صبر مي كند…
اين شعر رو به خاطر كسي گذاشتم كه خيلي دوستش دارم
وميدونم از اين شعر خيلي خوشش مياد
بي قرار توام ودر دل تنگم گله هاست
آه بي تاب شدن عادت كم حوصله هاست
مثل عكس رخ مهتاب كه افتاده در آب
در دلم هستي وبين من وتو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقي دارد
بال وقتي قفس پر زدن چلچله هاست
بي تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهري كه به روي گسل زلزله هاست
باز مي پرسمت از مسئله دوري وعشق
وسكوت تو جواب همه مسئله هاست
درين محاكمه تفهيم اتهامم كن
سپس به بوسه ي كارآمدي تمامم كن
اگرچه تيغ زمانه نكرد آرامم،
تو با سياست ابروي خويش رامم كن
به اشتياق تو جمعيتي ست در دل من
بگير تنگ در آغوش و قتل عامم كن
شهيد نيستم اما تو كوچه ي خود را
به پاس اين همه سرگشتگي به نامم كن
شراب كهنه چرا؟ خون تازه آوردم...
اگر كه باب دلت نيستم حرامم كن
لبم به جان نرسيد و رسيد جان به لبم
تو مرحمت كن و با بوسه اي تمامم كن
چنين گفت رســتم به سهـــراب يل
روزي يك مرد ثروتمند، پسر بچه كوچكش را به ده برد تا به او نشان دهد مردمي كه در آنجا زندگي مي كنند، چقدر فقير هستند.
آندو يك شبانه روز در خانه محقر يك روستايي مهمان بودند. در راه بازگشت و درپايان سفر، مرد از پسرش پرسيد: نظرت در مورد مسافرتمان چه بود؟پسر پاسخ
داد:
عالي بود پدر! پدر پرسيد
آيا به زندگي آنها توجه كردي؟پسر پاسخ داد: بله پدر! و پدر پرسيد: چه چيزي
از اين سفر ياد گرفتي؟پسر كمي انديشيد و بعد به آرامي گفت: فهميدم كه ما درخانه يك سگ داريم و آنها چهار تا. ما در حياطمان يك فواره داريم و آنها
رودخانه اي دارند كه نهايت ندارد.
ما در حياطمان فانوس هاي تزييني داريم و آنها ستارگان را دارند.
حياط ما به ديوارهايش محدود مي شود اما باغ آنها بي انتهاست! با شنيدن
حرفهاي پسر، زبان مرد بند آمده بود. بعد پسر بچه اضافه كرد : متشكرم پدر،
تو به من نشان دادي كه ما چقدر فقير هستيم.
1)
به خدا حافظي تلخ تو سوگند نشد
كه تو رفتي ودلم ثانيه اي بند نشد
لب تو ميوه ممنوع ولي لبهايم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل كند نشد
با چراغي همه جا گشتم وگشتم در شهر
هيچ كس هيچ كس اينجا به تو مانند نشد
هر كسي در دل من جاي خودش را دارد
جانشين تو در اين سينه خداوند نشد
خواستند از تو بگويند شبي شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند:نشد!
آن شب شب نحسي بود ...
با او تماس گرفت : چرا ؟ مگه من چي كار كردم ؟
دختر در جوابش : تو ... نه عزيزم تو خيلي پاكي ... ولي من ... تو لياقتت بيشتر از منه ...
گفت : اين حرفا چيه ؟ تو مي دوني يا من ؟ من دوست دارم ... به خدا بدون تو مي ميرم ...
دختر گفت : اين از اون دروغا بودا ... ولم كن ... ازت خسته شدم ... تو زيادي عاشقي ...
پسر : مگه بده آدم عاشق باشه ... ؟